Seattle
Amerikaans A-B-Ceetje
Het is alweer 3 jaar geleden sinds ik voor het eerst (en ook voor het laatst) in Seattle ben geweest. Tijd om de banden weer eens aan te trekken met deze stad, waar ik in 2010 toch wat te weinig van heb meegekregen. Iets waar we in Nederland nog steeds te weinig van meekrijgen - tenminste dat is mijn mening - zijn de rijke Amerikaanse invloeden in ons eigen land. Kan iemand mij vertellen hoe lang wij nog moeten trachten te overleven met alleen een McDonald's, Burger King of KFC voordat ons naar communisme riekend "koninkrijkje" eindelijk de deuren opent voor echte hamburgers en kakelverse bbq-kip? Wanneer dringt het begrip "service" eindelijk tot in alle gelederen van onze samenleving door om ook de Service met hoofdletter S te krijgen zoals dat hier in Amerika al sinds jaar en dag de normaalste zaak van de wereld is? Wat is er nu eigenlijk zo "Super" aan onze supermarkten? Zijn dat door de vakkenvullers opgeworpen barricades van containers in de winkelpaden voordat je erachter komt dat het vak wat je zocht toch echt leeg is? Of staan bejaarden die bij de kassa tegen je achillespees blijven oprijden en denken dat ze zo hun muntje uit het karretje weer terugkrijgen toch met stip op 1? Alsof ik doordeweeks al niet genoeg in de file sta om vervolgens op een rustige zondagmiddag voor maar liefst 2 geopende kassa's van de 15 bij de Albert Heijn op een kudde klanten stuit, waarbij ik nog makkelijk 15 levels Candy Crush kan wegspelen of een equivalent aantal aan shaggjes kan draaien, voordat ik eindelijk aan de beurt ben? Hoe lang duurt deze marteling nog? Het lijkt soms wel dat je op expeditie moet voor een halfje bruin en een stukkie kaas. Het lijkt net IKEA. Of een niet bijgevulde koffieautomaat. Natuurlijk, dat kloteding heeft een spoelingsprogramma nodig. Of de koffie zelf is op. Of er is weer eens geen suiker en/of melk. Koffie. Nog zo iets! Waar is het fatsoen van ieder zichzelf respecterende stad of gemeente om minimaal 1 Starbucks binnen bereik van haar inwoners te huisvesten, om ook hier het rijkelijke zwarte goud te laten vloeien? Uit de categorie understatements is een "ver te zoeken" nog een zeer voorzichtige. Oproep aan alle gemeenten in Nederland: Doe er eens wat aan! Er zit lichtelijk wel wat beweging in, maar tot dusver is het gewoon 10 ton slepen door mul zand.
Ik hoor het wel hoor. Het valt allemaal wel mee, ik klaag te veel. Natuurlijk. Zodra je weer wakker bent, heet ik je van harte welkom terug in Nederland. Nederland, het land van torenhoge belastingen en synoniem voor bastion van notoire zeikerds. Maar dat krijg je ervan, het ene wakkert het andere juist aan. Bedankt Den Haag! Met Rutte in de linkerhoek en Rambo Wilders in de rechter, is het een garantie voor een succesformule als deze. En dat geldt ook voor de rest wat in dat konijnenhok zit. Zo gaat het elke kabinetsperiode, van goede voornemens komt niets terecht, en van pure ellende houd je jezelf schuil in een rokerige omgeving van marihuana en wiet, in een wereld waar alles beter is (of tenminste lijkt voor het moment). Tijd om wakker te worden.En wakker worden doen we met koffie, want daar hadden we het over. Mits niet teveel genuttigd is het een wondermiddel om tot rust te komen. En waar kan dat beter dan hier in Seattle, de bakermat van Starbucks. Op Pike Market staat het allereerste koffiehuis van Starbucks, geopend in 1971. Bij uitstek een plek waar je op je wenken wordt bediend. Sta ik als 2e in de rij bij een Target of Wal-Mart? De oplossing is voor de hand liggend; een extra kassa gaat open of er wordt er eentje van achter de infobalie getrokken om mijn flesje jus d'orange af te rekenen. Ontbijtje bij Denny's? Op 1 zwart schaap uit die familie na die ik ooit ergens in den lande een keertje heb getroffen, is het hier ontbijten zoals het hoort met onbeperkte aanvulling van koffie. Niet dat pieterige twee-euro-twintig per bak gedoe, exclusief wachttijd. Een leeglopende band met je huurauto? Geen probleem! Reparatie zo gepiept, wasbeurtje erbij, een afgetopte tank voor je heilige koe, en een prettige dag verder. Zo hoort dat! Het zijn allemaal dingetjes die voor mij het Amerikaanse A-B-Ceetje zijn. Zeg maar de All-you-can-eat - Burger - en rijd een Chrysler.
De route van dit jaar is - net zoals vorig jaar - weer een herder van formaat. Zo'n 5000 mijl aan strak dampend wegdek, de uitnodiging lag al lang klaar om weer lekker te gaan toeren. Begin dus in Seattle (anders dan anders), dan zal ik mijn route verder oppakken via Portland om zoals gebruikelijk een aantal dagen in San Francisco te verblijven. Vandaaruit een klein stukkie Route 66 via Barstow naar Monument Valley door de staat New Mexico, waarna een biefstuk van ca een kilo op het menu staat bij de Big Texan in Amarillo, Texas. Daarna vervolg ik mijn weg via Austin, Houston naar Pensacola en Orlando, met als eindbestemming Key West/Miami. Kortom, de komende vier weken staan garant voor wat literair lekkers voor bij de koffie. Als je pech hebt geen Starbucks voor jullie, dus je zult jezelf moeten bedruipen met iets wat er op lijkt. Als de koffieautomaat al werkt uberhaupt.